Güncel
Deutsche und französische Geschäftsbriefe im Vergleich
Aktualisiert am 20.07.2010
Die Übersetzung von Geschäftskorrespondenz ist tägliche Arbeit des Übersetzungsdienstleisters. Aus vielen Sprachen und in viele Sprachen müssen Schriftwechsel verschiedenster Branchen übersetzt werden. Welche Qualitätsanforderungen die Übertragung auch in diesem Bereich stellt, wird deutlich am Beispiel deutscher und französischer Geschäftsbriefe, die Nadine Rentel in TRANS Internet-Zeitschrift für Kulturwissenschaft unter dem Titel „Die stilistische Realisierung der Sprechakte Auffordern, Danken und Ankündigen negativer Konsequenzen in Geschäftsbriefen. Ein interlingualer Vergleich des Deutschen und des Französischen“ untersucht.
(http://www.inst.at/trans/17Nr/6-4/6-4_rentel17.htm )
Sie zeigt, dass aufgrund der kulturellen Geprägtheit von Textsorten es nicht genügen kann, die Strukturen des eigenen Textmusters auf die Zielsprache zu übertragen: „Dies kann im Gegenteil zu tief greifenden Missverständnissen führen und unter Umständen nachhaltiger sanktioniert werden als ein Verstoß gegen die grammatischen Regeln einer Sprache.“
Nadine Rentel untersucht – im Gegensatz zu bisherigen Forschungen nicht auf der Grundlage von Normbriefen oder Formularvorschlägen aus Ratgeberliteratur – einen Korpus ‚echter’ deutscher und französischer Geschäftsbriefe im Hinblick auf ihre formale Gestaltung und auf ihren Stil insbesondere unter den Gesichtspunkten des ‚Aufforderns’, des ‚Ankündigen negativer Konsequenzen’ sowie des ‚Dankens’.
Eines der Ergebnisse wird hier niemanden überraschen: „Insgesamt scheint für die deutsche Geschäftskorrespondenz die Tendenz zu bestehen, sprachliche Intentionen direkter und expliziter zu kommunizieren.“ Ja, eben typisch deutsch, diese Direktheit.
Wieder einmal wird deutlich, wie wichtig der Übersetzer als „Brückenbauer“ zwischen Kulturen und Mentalitäten ist, denn „im Kontext der geschäftlichen Kommunikation ist es unabdingbar, der Situation angemessene sprachliche Strategien zu wählen“.
SPRACHE IST MENSCH –
Dostojewski-Übersetzerin Swetlana Geier im Spiegel-Gespräch
Artikel vom 02.07.2010
(Spiegel 17/2010. http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-70228808.html )
„Sprache ist Mensch. Sie formt das Denken.“
So fasst Swetlana Geier, inzwischen 87 Jahre alt, ihre Erfahrungen mit Sprache, Kultur und Mentalität zusammen.
2007 erhielt sie den Übersetzer-Preis der Leipziger Buchmesse, erst im Alter von 65 Jahren begann sie, die großen Romane Dostojewskis neu ins Deutsche zu übertragen, inzwischen hat sie die fünf Hauptwerke, die „fünf Elefanten“ übersetzt ( „Die Frau mit den fünf Elefanten“ ist der Titel eines Filmportäts über Swetlana Geier).
Übersetzen ist für sie eine „Lebensform“, sagt Swetlana Geier im Spiegel-Gespräch, eine Übersetzung sei gut, „wenn man sie gerne liest, wenn die Begriffe stimmen.“ Die Übersetzung der Dostojewski-Romane war für sie ein Wunsch so „wie man gern den Prinzen heiraten möchte. Und wahrscheinlich ist es genauso selten, dass man den Prinzen auch bekommt.“ Sie hat ihren Prinzen bekommen und sagt zu dem Roman „Verbrechen und Strafe“ – der Titel „Schuld und Sühne“ ist nach Geiers Meinung schlichtweg falsch übersetzt -: „Leben geht allmählich. Wenn man nach der Lektüre dieses Romans sonst nichts gelernt hat, damit hat man schon genug gelernt. Gewalt ist schnell und plötzlich, Leben geht allmählich.“
Als gebürtige Russin, die seit 1943 in Deutschland lebte und studierte, vergleicht sie die russische und die deutsche Mentalität. An der Sprache – wie sonst – kann Geier das Verhältnis zwischen Russen und Deutschen festmachen:
„Der Deutsche lebt dank seiner Hilfsverben. Sein und haben. Ich habe. Und wenn ich nicht habe, dann ist es nicht gut. … Auf Russisch kann ich das gar nicht sagen. Der Deutsche sagt: Ich habe eine Haus … Im Russischen verliert man seinen Akkusativ, man ist dann nicht mehr Subjekt. Es heißt: Das Haus ist bei mir. Wenn ich keine Russin wäre, würde ich deshalb eine Russin werden wollen. Die Dinge halten sich bei mir nur eine begrenzte Zeit auf. Ist das nicht phantastisch! Wenn die Deutschen das nur begreifen würden. Man ist freier. … die Russen sind freier.“
Ein Übersetzer wird geehrt:
Bundesverdienstkreuz für Herold Belger
Artikel vom 19.05.2010
Herold Belger - Erzähler, Essayist, Übersetzer, Literaturkritiker und Publizist - ist am 3. März in Almaty mit dem Bundesverdienstkreuz ausgezeichnet worden.
Herold Belger wurde geehrt als Mittler zwischen der deutschen, der kasachischen und der russischen Kultur.
1934 wurde Belger in Engels, der Hauptstadt der Wolgadeutschen Republik, geboren. Seine erste Muttersprache war Russisch. Als er zu den Großeltern nach Mannheim an der Wolga geschickt wurde, lernte er den dortigen Dialekt, der dem Hessischen ähnelt.
Mit der Deportation der Wolgadeutschen 1941 verschlug es den Sechsjährigen mit seinem Vater nach Kasachstan, wo er nun Kasachisch lernte. Diese drei Sprachen haben seinen Lebens- und Schaffensweg entscheidend geprägt.
Belger übersetzte aus dem Kasachischen ins Russische, aber er übersetzte auch die Werke russlanddeutscher Autoren ins Russische. 1995 erschien das Nachschlagewerk „Russlanddeutsche Schriftsteller. Von den Anfängen bis zur Gegenwart“ in Alma-Ata in Russisch, 1999 wurde die deutsche erweiterte Fassung in Berlin veröffentlicht, in Übersetzung von Erika Voigt.
Belger ist seit 1964 freischaffender Autor und Übersetzer. Besondere Verdienste erwarb er sich bei der historisch schriftstellerischen Aufarbeitung der Deportation der Russlanddeutschen während des 2.Weltkrieges nach Zentralasien und ihr weiteres Leben in Kasachstan. 2009 erschien auf Deutsch Belgers Roman über die Deportation der Wolgadeutschen: Das Haus der Heimatlosen, in Übersetzung von Kristiane Lichtenfeld, Berlin/Tübingen.
Die Verleihung des Verdienstkreuzes am Bande der Bundesrepublik Deutschland durch den Deutschen Botschafter Rainer Schlageter würdigt Belger als Repräsentant und Befürworter der deutschen Kultur in Kasachstan, besonders aber als „Brückenbauer“ der Völkerverständigung zwischen Deutschland und Kasachstan passend zum Jahre „Deutschland in Kasachstan 2010“.
Der Ursprung der Sprachen
Forschungen zu ‚Ursprachen’
Artikel vom 30.04.2010
Seit 2005 gibt es den Weltatlas der Sprachstrukturen, ein Verzeichnis struktureller Merkmale von Sprachen, zusammengestellt von mehr als 40 Autoren. Für insgesamt 2650 Sprachen ist in diesem Atlas bisher Material aufgenommen und bearbeitet worden.
Das online-Angebot unter http://wals.info/ ermöglicht es, nach Themen oder Sprachen und Sprachfamilien zu recherchieren und bietet auch einen Newsblog.
Noch vor Veröffentlichung des Weltatlas der Sprachstrukturen erprobten die Wissenschaftler Russel Gray und Quentin Atkinson von der University of Auckland einen neuen Ansatz zur Erforschung der Entstehung des Indoeuropäischen ("Language-tree divergence times support the Anatolian theory of Indo-European origin", von Russel D. Gray und Quentin D. Atkinson, erschienen in "Nature" Bd. 426, Seiten 435-439, 27. November 2003).
Sie verwendeten computergestützte Methoden der Evolutionsbiologie. Ihre These ist, dass Sprachen ähnlich wie Gene entscheidende Hinweise über die menschliche Geschichte liefern.
Gray und Atkinson verglichen 87 verschiedene Sprachen mithilfe statistischer Methoden und Computerberechnungsmodellen auf der Grundlage der linguistischen Glottochronologie. Die Glottochronologie geht davon aus, dass je nach prozentualer Menge an gemeinsamen Basiswortschatz die untersuchten Sprachen sich vor längerer oder weniger langer Zeit voneinander abspalteten.
Bezüglich der Frage, wann und wo das Ur-Indoeuropäische entstanden sei, entschieden Gray und Atkinson aufgrund ihrer Untersuchung, dass die Theorie der „Kurgan-Expansion“, nach der die Ursprache der Europäer beim Nomadenvolk der Kurganen im westlichen Ural entstand, nicht zu halten sei. Vielmehr weise alles darauf hin, dass die konkurrierende Theorie, nach der anatolische Bauern die indoeuropäische Sprache gemeinsam mit dem Ackerbau verbreiteten, wahrscheinlicher sei. Vor 9800 bis 7800 Jahren soll die Verbreitung der indogermanischen Ursprache in Europa begonnen haben, es folgte die weitere Ausbreitung in Teilen Südasiens. Die Forscher weisen darauf hin, dass auch archäologische Funde zur Entwicklung des Ackerbaus in Europa ihre Ergebnisse stützen.
(s. dazu: http://sciencev1.orf.at/sciencev1.orf.at/science/news/97338.html )
Eine neue Studie aus dem Jahr 2010 nutzt den Korpus des Weltatlas der Sprachen, um einen neuen Stammbaum der Sprachen zu erstellen.
Englische und neuseeländische Wissenschaftler haben 99 ausreichend belegte Sprachen ausgewählt und 138 Merkmale aus bestimmten Strukturen und grammatikalischen Mustern miteinander verglichen. (“The shape and tempo of language evolution”, von S.J. Greenhill, Q.D. Atkinson, A. Meade und R.D. Gray, abstract des Artikels aus „Proceedings of the Royal Society B”: http://rspb.royalsocietypublishing.org/content/early/2010/04/01/rspb.2010.0051 )
So wie die Biologen anhand von Genen den Stammbaum des Lebens erforschen, so wollen hier die Forscher anhand sprachlicher Merkmale die Beziehungen zwischen den Sprachen der Welt neu beleuchten. Sie versprechen, erstmalig ein globales Netzwerk der Sprachen basierend auf diesen typologischen Informationen zu bieten.
Letztlich werden jedoch altbekannte hypothetische Sprachfamilien wieder aus dem Hut gezaubert, so die indo-uralische Sprachfamilie ebenso wie die nostratische Sprachfamilie. Und die Autoren selbst erklären Schwachstellen ihrer Analyse: Sie konnten keine klaren strukturellen Eigenschaften entdecken, die sich langsamer entwickeln als Änderungen im Wortschatz.
Andererseits meinen die Forscher, es gebe Wörter mit einer Halbwertszeit von mehr als 20.000 Jahren. Würde man diese langlebigen Begriffe näher untersuchen, könne man neue Erkenntnisse zum Ursprung von Sprachen gewinnen.
(dazu auch: http://science.orf.at/stories/1644056/ )
Çeviri endüstrisindeki standartlar: Çeviri projesi DIN EN 15038
(Mainz Üniversitesi, Kültürler Arası İletişim Enstitüsü, Germanistik Bölümü)
16.04.2010 tarihinde güncellenmiştir
Avrupa standardı DIN EN 15038 „Çeviri hizmetleri – Hizmet şartları” çevirmenlerin ve sözlü çevirmenlerin eğitiminde de önemli bir rol oynuyor.
Daha 2007 yılı yaz sömestrsinde Germersheim’daki Mainz Johannes Gutenberg-Üniversitesinde uygulamalı dil ve kültür bilimleri bölümünde DIN EN 15038 standardını kullanarak bir çeviri projesi uygulaması denenmiştir.
Projenin konusu Juan José Arevalillo Doval’ın ‚The Globalization Insider’ 4/2005’te yayınlanan „The EN-15038 European Quality Standard for Translation Services: What’s Behind It?“ adlı makalesinin Almanca’ya çevirisiydi. Bu çeviri projesinde DIN EN 15038 standardı uygulanmış ve standardın yönergeleri yardımıyla, Proje yönetimi, ‚Kalite yönetimi, ‚Terminoloji çalışması’ gibi görev alanları ve doğal olarak çevirinin kendisi ayrılmış ve çalışma ilgili alanlarda belgelendirilmiştir. Bu proje dokümantasyonunda öğrencilerin pratik çalışmayı içeren deneyimleri gerçeğe yakın ve açık/somut biçimde ortaya konmuştur. Bakınız: http://www.fb06.uni-mainz.de/user/hagemann/projekt_en_15038.html .
Çevirmenlik ve sözlü çevirmenlik eğitiminde böyle bir proje ancak öğrencileri serbest piyasa ekonomisi içindeki çalışma koşullarına hazırlamak için tavsiye edilebilir.
Juan José Arevalillo Doval’ın ‚Hedef metni’ “EN 15038, Çeviri hizmetlerine yönelik Avrupa standardı: Bunun arkasında ne var?”, çeviri endüstrisindeki standartlaştırmanın anlamına okunmaya değer bir katkıdır. Doval bu çalışmasında Avrupa standart organizasyonları, EN 15038’in yürürlüğe girmesine kadar olan çeviri hizmetleri standartlarının durumu, yerelleştirme konusu (bakınız: "Localization Industry Standards Association" web sitesi www.lisa.org ) ve özellikle de EN 15038’deki yazılım yerelleştirmesi hakkında bir genel bakış sunuyor.
Doval sonuç bölümünde bu standartlaştırmayı olumlu karşılıyor ve EN 15038 standardının sertifika onaylı firmalarla serbest çalışan çevirmenler arasında daha profesyonel bir işbirliği ortamını yaratacağını umuyor.
Sertifika onaylı bir çeviri bürosu için çalışan çevirmenler, sertifikalandırma süreci içinde kontrol edilmiş bir firmanın kurallara bağlanmış çalışma süreçlerine son müşteri gibi katılıyorlar.
Kültürel değişimin aracı olarak çeviriler:
Hartmut Bobzin’in yeni Kuran çevirisi
Erlangen'dan İslam bilimleri uzmanı Hartmut Bobzin’in yeni Kuran çevirisi bir kilometre taşı olarak genel kabul gördü ve daha şimdiden yeni standart çeviri olarak görülüyor. Yeni çeviri hem filolojik açıdan kusursuz kabul ediliyor hem de orijinaldeki dil güzelliğini koruma çabası ile dikkat çekiyor. İslami tefsir geleneklerinin de Batı'daki İslam araştırmalarının sonuçları gibi dikkate alınmaları gerekiyor. Pakistan kökenli sanatçı Shahid Alam yapıtı Surelere ait kaligrafilerle grafiksel olarak düzenlemiştir. 19. yüzyılda Friedrich Rückert tarafından yapılan şiirsel Kısmi-Kuran çevirisinin tersine, bu çeviri, „Kahire Kuran”ı“ temelinde, dipnot içermeyen ve bunun yerine ekte metnin anlaşılmasına yönelik açıklamalar sunan tam bir Kuran çevirisidir.
Stephanie Rupp 23.3.2010 tarihli Nürnberger Zeitung’da şöyle yazıyor: „Bobzin bu çalışması ile sadece okunabilir biçimde bir yeni esaslar yapıtı değil, İslam fobisine karşı mücadelede işlev görebilecek bir temel de sunuyor“.
Hartmut Bobzin „Rheinischen Merkur“’deki bir röportajında (18.03.10 / http://www.merkur.de/index.php?id=40982 ), Kuran’ın „basit bir kitap“ olmadığına, insanın böyle bir metni anlayıp okumaya hazır olması gerektiğine işaret ediyor ve devamla „fakat“ diyor, „bazı şeyleri daha iyi anlamak ve daha derinden kavramak için….. Kuran’ın özüne ve özgünlüğüne saygı duyulmalıdır.“
Karim Akerma „TANRI çevrilebilir mi?“ adlı makalesinde (Parıltı & Sefalet, Edebiyat ve Güncelin Eleştirisi Magazini, http://www.glanzundelend.de/Artikel/bobzin_koran.htm ) çeşitli çevirilerden aldığı münferit Sureleri karşılaştırarak Bobzin’in yeni çevirisine eleştirel bir bakış açısı getiriyor.
Kuran. Shahid Alam’ın 120 kaligrafisini içeren Hartmut Bobzin’in yeni çevirisi. C. H. Beck Yayınevi,
München 2010. 800 Sayfa, 38 Euro.
Yasa ve yönetmeliklere ait yeni Internet portalı
21.03.2010 tarihli makale
Federal Almanya Adalet Bakanlığı ve juris GmbH tarafından birlikte işletilen www.gesetze-im-internet.de Internet portalında, hemen hemen bütün güncel Federal Hukuk dokümanına ücretsiz olarak erişilebilmektedir.
Kitap tavsiyesi:
Huizhong Zheng: Yan Fu (1854-1921) – Çeviri ve Modernite
ISBN: 978-3-8366-7972-5 Diplomica Yayınevi 2009
Yan Fu (1854-1921) çevirmen olarak evrim teorisi, Darwinizm, liberalizm ve demokrasi gibi Batı’nın düşünsel mirasını Çin halkı ile tanıştırmıştır ve Çin liberalizminin, Çin sosyolojisinin ve modern Çin çeviri teorisinin babası olarak bilinir. Ancak Yan Fu Batılı gözlemciler tarafından sorunlu çevirileri nedeniyle eleştirilir ve Çin liberalizminin gelişiminin Yan Fu’nun yanlış anlamalara yol açan çevirileri nedeniyle olumsuz yönde etkilendiği ve sekteye uğradığı ileri sürülür.
Yazar – diplomalı çevirmen, sinoloji doktoru, halen Çin’de Alman Dil ve Edebiyatı doçenti olarak çalışmakta – bu yapıtında çeviri faaliyetlerinin Çin toplumunun ve Çin düşüncesinin gelişimine etkisini açığa çıkarmaya çalışmaktadır. Yazar Çin’deki çeviri teorisi tarihçesine bir genel bakış getirmektedir.
Yan Fu’nun yapıtı Çin’deki geleneksel ve modern çeviri teorisi arasında bir köprü oluşturmaktadır. Yazar, Yan Fu’nun Budist çeviri teorisi ve Çin’ce kompozisyon yazma ilkelerinden etkilendiğini ve kendi çeviri pratiği çerçevesinde bunlardan kendine özgü bir çeviri teorisi geliştirdiği düşüncesinden – ki bu araştırmada tartışmalıdır - yola çıkmaktadır.
Çin’de Zhou döneminde (MÖ 11.yy – 771) çevirmenler genellikle „Dil insanları“ olarak adlandırılıyordu. Çevirmenler öncelikle dışişleri ile ilgili konularda sözlü çevirmen veya çevirmen olarak yetkiliydiler ve Zhou döneminden beri tarih kitaplarında anıldıklarından vazgeçilmezdiler. Ancak isim olarak – Budist çevirmenler hariç - anılmamışlardır. Buradan, çevirmenlerin resmen tanınan önemli çeviri faaliyetlerinde bulunmalarına rağmen henüz nispeten düşük bir sosyal statüde bulundukları anlaşılabilir.
Uzun süre Çin’de yaşayan yabancılardan, güvenilirliklerinden kuşkulanılmasına rağmen, çoğu zaman çevirmen veya sözlü çevirmen olarak yararlanılmıştır. Tang hükümeti (Tang dönemi: 618 – 907) kasıtlı olarak yanlış çeviri yapan çevirmen ve sözlü çevirmenlerin suçlarının cezai yaptırım kapsamına alan bir yasa çıkarmıştır.
Son dönemlerde Çinli çevirmenler geleneksel Çin çeviri teorilerini geride kalmış teoriler olarak görmekte ve modern Batılı çeviri teorilerini tercih etmektedirler. Ancak Çin’de yapılan bilimsel araştırmalarda Batılı çeviri teorilerinin Çince için sadece sınırlı biçimde kullanılabileceği ve Çin çeviri teorilerinin araştırılmaya ve geliştirilmeye devam edilmesinin gerekli olduğu belirtilmektedir.
Kitap tavsiyesi:
Paul Kußmaul : Çeviri – Kolay değil. Çeviriye katkı.
Berlin: Saxa 2009, ISBN 978-3-939060-23-9.
Emekli oluncaya kadar Mainz Üniversitesinde filolog olarak çalışan Paul Kußmaul (d.1939), DAAD (Alman Akademik değişim Servisi) için 1984 – 1997 yılları arasında çeviri bilimi doçenti olarak Ürdün, Hindistan, Endonezya, Tayland, Çin, Arjantin ve Türkiye üniversitelerinde çalışmıştır. Kußmaul European Society for Translation Studies / Avrupa Çeviri Etütleri Derneği (EST) kurucu üyesidir.
Bu ciltte kronolojik sıra ile Kußmaul’un çeviri standart ve gelenekleri, kültürel yerleşimin bakış açısından bir çevirinin işlevi ve yaratıcı çevirilerin yapılmasına olanak sağlayan anlama süreçlerine ilişkin makalelerinden bir seçki bulunmaktadır.
Bu makalelerden birisinin konusu „Çeviri için metin tiplerinin, standarda uygunluğun ve standarttan sapmanın anlamı“, diğerinin ise „Çeviri bilimi ve çevirmen eğitiminde kültürün rolü“’dür.
Kussmaul'un işaret ettiği şudur: Çeviri mekanik bir süreç değil, bir yansıtma sürecidir.
Bu makalelerin okunması çeviri işini kolaylaştırmayacak, ancak çevirinin daha iyi olma şansını artırabilecektir.
İşlem vergisi yükümlülüğü
AB içinde fatura düzenleme – Nelere dikkat edilmeli?
26.02.2010 tarihli makale
Çeviri büroları sınırlar ötesi hizmet sunmaktadır. AB içindeki sınır ötesi hizmetlerin çoğu işlem vergisinden muaftır. Kural olarak alıcı işlem vergisini kendi vergi dairesine bildirmek zorundadır, ancak bunu hemen ön vergiden düşebilir.
Yurtdışı işlem vergileri vergi dairelerine işlem vergisi ön bildiriminde yurtiçi işlem vergilerinden ayrı olarak bildirilmek zorundadır.
Ayrıca Federal Almanya Merkez Vergi Dairesine düzenli olarak “Özet bildirimler (ZM) yapılmak zorundadır ve bunlar AB-Yurtdışı işlemlerinin miktarını ve ilgili müşterinin işlem vergisi kimlik numaralarını içermelidir. Daha ayrıntılı bilgi için bakınız: http://www.akademie.de/fuehrung-organisation/recht-und-finanzen/tipps/finanzwesen/rechnung-ohne-grenzen.html
Ayrıca çevirmenler ve çeviri büroları için önemli olan: İşlem vergisinden muaf faturalar düzenlerken, ilgili hukuksal temeli belirtmek ve alıcının olası vergi yükümlülüğünü açık ve kesin biçimde belirtmekle yükümlüsünüz. Bu bilgiyi Almanca vermeniz hukuksal olarak yeterlidir. Ancak eğer mümkünse İngilizce veya ilgili ülkeye özgü dili kullanmalısınız.
Çevirilerin dilsel özellikleri
Saarland Üniversitesinde İngiliz Dili ve Çeviri Bilimi kürsüsü, çevrilmiş metinlerin karakteristik özelliklerini içeren ve adı CroCo olan yeni bir araştırma projesi yürütmektedir. "Çevirilerin dilsel özellikleri – İngilizce–Almanca dil çifti için belirli ve sınırlı bir metin temelinde yapılan araştırma" başlıklı araştırma projesinin amacı, çevirilerin, hem ilgili dil çifti ve çeviri yönüne bağlı olarak ortaya çıkan hem de evrensel olan, yani çeviri sürecinden kaynaklanan özelliklerini ortaya koymaktır.
Araştırma ekibi projenin ilk aşamasında açıklama konusuna, yani çevrilen metnin ilgili kaynak metinden daha anlaşılır olma olgusuna yoğunlaşmıştır. Projenin diğer aşamaları ve sonuçları için bakınız: http://fr46.uni-saarland.de/croco .
Ticari e-postalarda yeni beyan yükümlülükleri.
13.06.2007 tarihli makale
1 Ocak 2007 tarihinden beri ticari e-postalarda şimdiye kadar ticari mektuplarda geçerli olan hukuksal gereklilikler geçerlidir. Belirtilmeleri zorunlu olanlar firma adı, hukuksal biçim eki, ticari işletmenin yeri, ticaret sicil kaydının ve ticaret mahkemesinin numaraları gibi şirket verileridir.
Bu düzenleme sermaye şirketleri ve ticaret sicilinde kaydı bulunan veya ticaret yasası kapsamına giren bütün şirketler için geçerlidir.
Bu düzenleme, Federal Parlamentonun 10 Kasım 2006 tarihinde çıkardığı “Elektronik Ticaret Sicili, Kooperatif Sicili ve Şirket Sicili Hakkında Yasa” tarafından getirilmektedir.
Bu yeni düzenleme kapsamına, ilgili yazının kaç alıcıya yollandığından bağımsız olarak, e-posta yoluyla yapılan harici ticari yazışmaların hepsi girmektedir. Düzenleme faturaları, teklifleri, sipariş ve başvuru teyitlerini, sipariş ve irsaliye belgelerini ve makbuzları kapsamaktadır. Sadece mevcut bir ticari işlem veya bağlantı içinde doldurulmuş formlar halinde gönderilen bildirim ve raporlar istisna kabul edilmektedir. Ancak sipariş mektup veya yazıları yukarıda anılan beyanları her zaman içermek zorundadır.
Her işadamı veya şirket, kendi hukuksal biçimine uygun olarak yukarıdaki hükümlere uymak zorundadır. Aksi takdirde bir GmbH/Ltd. Şti. 5000 Euro’ya varan bir para cezası ile karşılaşabilir. Bu hükümlere uymayan bütün firmalara haksız rekabet nedeniyle uyarı cezası verilebilir.
25.05.2007 tarihli makale
1 Ocak 2007 tarihi itibariyle İrlandaca (Galce) AB resmi diller kataloguna alınmıştır. Bulgarca ve Rumence de Bulgaristan ve Romanya’nın AB’yi girişi nedeniyle 01.01.07 tarihinde AB resmi dili olarak tanınmıştır.
Artık AB üyesi 27 ülkede aşağıdaki 23 resmi dil geçerlidir:
> Bulgarca (BG)
> Danimarkaca (DA)
> Almanca (DE)
> İngilizce (EN)
> Estonca (ET)
> Fince (FI)
> Fransızca (FR)
> Yunanca (EL)
> İrlandaca (Galce)
> İtalyanca (IT)
> Letonca (LV)
> Litvanca (LT)
> Maltaca (MT)
> Hollandaca (NL)
> Lehçe (PL)
> Portekizce (PT)
> Rumence (RO)
> İsveççe (SV)
> Slovakça (SK)
> Slovence (SL)
> İspanyolca (ES)
> Çekçe (CS)
> Macarca (HU)
Kaynak: www.eiz-niedersachsen.de/eu-amtssprachen.html
Resmi diller AB kurumları ve üye devletler arasındaki iletişimde önem taşımaktadır. Avrupa Birliğinin hukuksal mevzuatı bütün resmi dillerde kaleme alınmaktadır. Avrupa Birliğinin her yurttaşı Avrupa Birliğinin siyasal kurumlarıyla kendi yurdunun resmi dillerinden biriyle iletişim kurma hakkına sahiptir.
Resmi diller AB yönergelerinin uygulanmasında da rol oynamaktadır. Örneğin CE etiketi yükümlülüğü taşıyan Alman ürünleri başka bir AB ülkesine ihraç edilirken, genel kural olarak ilgili teknik doküman en azından AB resmi dillerinden birinde kaleme alınmış olmalıdır ve kullanma kılavuzu da kullanıcının dilinde olmalıdır.
Kaynak: http://www.magdeburg.ihk24.de/produktmarken/
innovation/InnovationTechnologie/CEKennzeichnung.jsp
http://www.bis-handwerk.de/Standardmodule/Download/GetDocument_neu.asp?document=1737